Identitet
KRVAVI BADNjACI: Marginalizacija najsvetije crnogorske bitke!
Ovih dana navršava se 105 godina od slavne Mojkovačke bitke, najkrvavijeg, najžešćeg i najuzvišenijeg boja koji je vođen na prostoru Crne Gore. Mnogi istoričari smatraju da je ova bitka, posle Borodinske, najhumanija bitka u istoriji čovječanstva, zato što se jedna nedovoljno naoružana vojska,u izuzetno teškim zimskim uslovima, suprotstavila daleko nadmoćnijem neprijatelju, kako bi pružila pomoć bratskoj vojsci u nevolji.
Bio je to jedan od najsvetijih primjera ratovanja, gdje je pobjeda, protiv višestruko jačeg neprijatelja, izvojevana visoko-moralnim hrišćanskim načelima. Međutim, tu značajnu godišnjicu crnogorska država godinama uopšte nije obilježavala, što i ne čudi s obzirom na antisrpski karakter doskorašnjeg režima.
DINASTIČKE SUJETE
Marginalizacija Mojkovačke bitke traje, na žalost, kroz čitav vijek, sa različitim motivima. Vladajuća dinastija Karađorđević ponašala se prema kralju Nikoli kao prema poraženom rivalu, negirala je i u zaborav potiskivala sve njegove ranije zasluge, pa i one iz velike zajedničke borbe u Prvom svjetskom ratu. Među njima najveću – zaštitu odstupnice Srpske vojske, januara 1916. godine, kao uslova kasnijeg ratnog pobjednosnog trijumfa i dolaska na presto novostvorene države.
Posle Drugog svejtskog rata, komunisti su, iz svojih razloga, u potpunosti u zaborav gurnuli ovu veličanstvenu epopeju, kao i mnoge druge iz Balkanskih ratova i Prvog svjetskog rata, da bi tek 1965. godine podigli Spomenik junacima Mojkovačke bitke i organizovali okupljanje preživjelih boraca.
Krajem 20. vijeka, tačnije 1994. godine, u centru Mojkovca, crnogorska vlast je postavila statuu vojskovođe Janka Vukotića. U narednim godinama, kada vladajuća DPS počinje borbu protiv zajedničke države, u crnogorskoj javnosti ponovo u zaborav pada slavna bitka, da bi prije četiri godine, povodom 100 godina Bitke, država konačno priredila svečani program u Mojkovcu, a Milo Đukanović održao sramni govor prepun laži, falsfikata i nakaradnih ocjena o motivima i značaju ove slavne bitke.
ISTORIJSKE ČINjENICE
Poruka glavnokomandujućeg Srpske vojske, komandantu Crnogorske sandžačke vojske, glasila je: „Ako zadržite Švabe na Mojkovcu 24 sata, odužili ste se srpstvu. Ako ne, sve je propalo.“ Crnogorska komanda odmah je izdala naređenje „da se položaji na Tari imaju braniti najodsudnije i do poslednjeg čovjeka“.
Od Mojkovca do Mateševa, šest sati je pješačenja. Crnogorci su zadržali Švabe čak 20 dana. U snijegu do pojasa. Dobrim dijelom, borbom prsa u prsa, opijeni zanosom Badnjeg dana i Božića. Iako su na jednog našeg vojnika, bila tri i po austro-ugarska, pobijedili su naši, pobijedilo je srce, srce ispunjeno bratskom ljubavlju.
Mojkovačka bitka bila je kruna slavne crnogorske istorije, što kaže i narodni pjesnik Radovan Bećirović: „Nemojte se plašiti junaci ako budu krvavi badnjaci, iz vaše će krvi kroz vremena sinut zora Južnijeg Slovena, a vjekovi slavne vaše žrtve, nikad neće brojiti u mrtve… Da na švapsku silu kidišemo, i da prošlost našu krunišemo!“