Ko je zapravo ubio Kralja Aleksandra Karađorđevića

Kao uzrok se može navesti dosta faktora. Srbi, kao narod ne toliko popularni u svetu zbog svoje nepokornosti i večite borbe za slobodu, uvek su se nalazili na meti svetskih moćnika koji su mirom, a češće silom, nastojali da ih bace na kolena.
Vođeni ovim namerama, i rešeni da ih ostvare po svaku cenu, često su se služili najperfidnijim i najpodmuklijim metodama, kao što su razaranje države iznutra, onda kada drugačije nije bilo moguće.
Nakon Prvog svetskog rata, iako je izašla kao ”pobednica”, Srbija se našla u veoma lošem položaju. Posle oktobarske revolucije i propasti carske Rusije, Srbija gubi velikog saveznika; Od 7 velikih sila, Rusija se jedina zalagala za ujedinjenje svih Srba u jednu državu. Malo su poznate okolnosti u vezi formiranja nove države (Kraljevine SHS), inače multietičke i kao takve vrlo nefunkcionalne i pogodne za rušenje iznutra; Naime, srpskom kralju su nakon ”pobede” po dogovoru velikih sila ponuđene 2 opcije, od kojih su obe bile beoma nepovoljne za Srbiju. Prva je bila formiranje trojne monarhije, gde bi novonastala država bila predratna Austrougarska, kojoj bi se ovaj put priključili i Srbi (tj. Austrijanci, Mađari i Srbi u istoj državi). Druga opcija je bila formiranje kraljevine SHS. Kralj je od dva zla izabrao manje, i tako je formirana nova država.
Kralj, međutim nije prestao da radi za interese svog naroda, te se trudio da i utim nepovoljnim uslovima izvuče najbolje što je mogao. Napravljena je administrativna podela na 9 banovina, od kojih su 7 bile srpske (Srbi su bili većina), i ukoliko bi došlo do raspada, država bi se trebala cepati po tim granicama. (slika)
Kao i u svakoj državi sveta, onda, pa i danas, u Kraljevini Jugoslaviji postojale su terorističke organizacije. Najistaknutije među njima uvek su dobijale podršku spolja, sa istoka ili sa zapada i u ovom slučaju sve su radile na rušenju države i bile su ekstremno antisrpski orijentisane. Srpska žandarmerija i policija pokazale su se izuzetno dobro u njihovom suzbijanju, te je broj njih i njihovih pristalica u kraljevini, ostao na nivou statističke greške. Komunistička partija kao takva je ubrzo postala ilegalna i za bilo kakvu komunističku delatnost mogla se izgubiti glava (Zakon o zaštiti države, 1921.).
S obzirom na prilike i kretanja u svetu, pre svega dolaska Hitlera na vlast, kralj Aleksandar nastoji da političkim manevrima očuva mir i stabilnost zemlje. Sklapa veliki broj primirja i saveza, od kojih će nakon njegove smrti, većina ostati samo prazno slovo na papiru. Služeći se diplomatijom i pregovorima, nastojao je da Srbiji obezbedi što više saveznika u slučaju novog rata
Ubijen je u Marseju 9. oktobra 1934. (slika)
Postoje mnoge verzije priče ko stoji iza ubistva. Pominju se organizacije poput bugarskog VMRO, Ustaša, Komunista itd. Ubistvo je izveo Veličko Georgijev Černozemski, inače plaćeni ubica bugarskog VMRO-a. Vođa ove organizacije bio je Vančo Mihajlov, inače blizak prijatelj i saradnik Anta Pavelića.
Valja dodati i da su sve terorističke organizacije koje su delovale na prostoru kraljevine, kao i one koje su direktno učestvovale u atentatu, bile potpomognute spolja (Komunisti iz SSSR-a, Ustaše i VMRO iz Rima), i stoga se za atentat ne mogže okriviti samo jedna organizacija niti osoba.
(Slično tome bi bilo kada bi za bombardovanje Srbije 1999. probali naći krivca u samo jednoj državi, od mnogih koje su učestvovale.)

Za kraj bi smo dodali citat iz pesme ”Pogibija kralja Aleksandra Karađorđevića”, pesnika Radovana Bećirovića:
”Tome jadu neće biti mjere,
Dokle izbi krvavo zvijere,
Takve zvjerke niko nije gleda,
Očima se pogledati ne da;
 Poganoga srca u grudima
Ne naliči drugijem ljudima!
To bijaše zvjerka iz daleka,
Iz krvava sela Kamenice,
Božije ga ne gledalo lice —
Iz Sofije bijeloga grada,
To bijaše Georgijev Vlada,
Što je mnogo počinio jada
I svaka mu propanula nada!
Pa se ova doskitala zvjerka,
Da silnoga Aleksandra čeka,
Na sred puta što ide Parizu —
No kad mu se primakao blizu,
Tad pohita grdosija ljuta,
Do desnoga krila od auta;
Na auto iskočio vučki,
A revolver izvadio mučki,
Pa zagrmlje ka nebeska munja,
Svakoga je uhvatila sumnja —
 Stade piska ljuta mauzera,
Pod pritiskom manita zvijera;
Ubi kralja ujedinitelja,
Vojskovođu i predvoditelja.
Kako moga, svijetska aveti,
Tuđu pušku na njega zapeti,
I ubiti ovakvoga lava,
Bez razloga i ikakva prava,
S tuđom željom što kroza te niče
Slovenskoga roda izdajniče! ”