Još jedna pesma koju su komunisti ukrali i izmenili

Posle Tozovčevog Jeremije koji je služio “kraljev kadar—artiljerija”, a ne “stari kadar” ili himne festivala u Guči “Sa Ovčara i Kablara” koja peva o srpskom kralju Milanu ili himne Prvog svetskog rata “Tamo daleko” koja peva o srpskom selu “kraj Dunava”, a ne o Srbiji “daleko od mora” (stalno hoće da nas udalje od mora) ili pesme “Po šumama i gorama” koja je ukradena od ruske Bele armije iz Sibira, koja se borila protiv sovjetskih komunista, došao je red i na Mileta sa lajkovačke pruge.

Otkud Mile i lajkovačka pruga u ovoj priči?

Pa prosto, pesma je nastala u Prvom svetskom ratu, a naš junak Mile se borio za “kralja i otadžbinu” direkt protiv austrougarskog kaplara Josipa Broza Tita koji je pucao na Mileta i pokušavao da ga ubije, kao verni vojnik svoje 42. vražije divizije iz Zagreba u okviru austrougarske vojske.

I tako je vrlo smislena pesma o Miletu, koji je sa ratnim drugovima oterao austrougarsku vojsku iz Srbije i vraćao se kući lajkovačkom prugom, postala polubesmislena o Miletu kome tek tako “gori cigara” i koji poznaje svog druga.

Kada pogledate originalne stihove ove pesme, nastale 1915. godine posle Cerske bitke sve će vam biti jasno:

Ide Mile Lajkovačkom prugom
Ide Mile sa ranjenim drugom.

Ide Mile sija se cigara
I on nosi ranjenog drugara.

Ide Mile vraća se sa Cera,
Odsustvo mu dao čika Pera.

Potpisao vojvoda mu Stepa,
Oj slobodo slatka si i lepa.

Nemoj Mile da ostaviš druga,
Dugačka je Lajkovačka pruga.

Nema para da ostavim druga,
Nema sile da te izda Mile.